Er zijn van die dagen dat ik overal genoeg van heb, vooral van het ongenuanceerde gezever dat steeds meer facebook en de kranten vult. Zogenaamde columnisten die met een overmaat aan gebrek aan kennis zich uitlaten over alles en nog wat. Ook Alphen aan den Rijn heeft daar last van.
Dit jaar is het 50 jaar geleden dat dichter Jacques Bloem, afkomstig uit het dorpje Oudshoorn, overleed. Oudshoorn maakt al sinds 1918 deel uit van de gemeente Alphen aan den Rijn maar de vader van de dichter was er voor de Eerste Wereldoorlog nog burgemeester. Jacques Bloem is voor een groot deel van zijn jeugd opgegroeid in Villa Nuova, ongetwijfeld de grootste villa die het dorp kende. Het gebouw staat er nog steeds, inmiddels opgesplitst in appartementen, niet ver van de ’s Molenaarsbrug.
Jacques heeft een bijzondere levensloop gekend. Dat zal ik niet ontkennen. Wel een boeiende en zijn opvattingen over dichten en aan de andere kant het gewone werk dat hij deed, waren opvallend. Dat is zeker. Toch heeft op dit moment niemand het daarover. Iets waar heel veel over gepraat wordt, is zijn aanmelding bij de NSB. Zijn lidmaatschap heeft zegge en schrijven acht maanden geduurd omdat hij de partij beschouwde als een club cultuurbarbaren. Dat kwam vooral doordat Anton Mussert nog nooit van de Franse dichter Maurais had gehoord. Hoe dan ook…in december 1934 was het lidmaatschap voorbij.
Ergerlijk is dat sommigen maar doorblijven zeuren over Bloem en de NSB zonder de flauwste notie te hebben van wat dat voor een partij was. Kort en goed gesteld waren de leden ervan netzo bang voor de socialistische heilsstaat als tegenwoordig pvv-ers vrezen voor de Islamisering van Nederland. De Russische Revolutie en de poging tot revolutie in Duitsland benam velen de adem. Voor veel mensen moet het dan toch begrijpelijk zijn dat iemand lid werd van de NSB, hoewel ik er zelf nooit voor zou hebben gekozen.
Jacques Bloem is nooit populairder geweest dan in de jaren na de Tweede Wereldoorlog. Hij verkocht 70.000 dichtbundels, wat veel is, werd ridder in de orde van Oranje-Nassau en…mocht een gedicht aanbrengen op het monument voor de gevallenen op de Grebbeberg. Dat gebeurde allemaal enkele jaren na mei 1945. Kennelijk was er niemand die moeite had die met Bloems ‘NSB-verleden’. Het woord ‘landverrader’ kwam zo vlak na die vijf jaren van ellende bij niemand op als het over de dichter Bloem ging.
Vreemd want NSB-ers worden tegenwoordig allemaal gezien als landverraders. Men heeft al tientallen jaren nauwelijks nog enige kennis van de ontwikkelingen binnen de partij waarvan aanvankelijk ook Joden lid waren. In mei 1940 zegden velen hun lidmaatschap op en er waren ook NSB-ers bij wie Joden in de periode 1940-45 zaten ondergedoken. Allemaal landverraders dus?
Dit jaar wordt in de eerste plaats het werk van Jacques Bloem als dichter geëerd. Dat zijn levensloop niet vlekkenloos is geweest, is op zich niet opvallend. Wie bewandelt een pobleemloos pad in zijn leven? Eris geen enkele reden om geen waardering te hebben voor deze zeer beroemde dichter die schitterend werk heeft nagelaten. Ik kan dan ook iedereen aanraden om eens goed naar zijn levensbechtijving en dichtwerk te komen luisteren op 28 oktober om 20. uur in de Oudshoornse Kerk. Dan zullen de positieve geluiden het negatieve gemekker overstemmen!
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 
In 1933 werd hij lid van de NSB (de Nederlandse tegenhanger van de NSDAP). Hij bewonderde Hitler en Mussolini en noemde het Derde Rijk een bewonderenswaardige schepping. Hij sprak zich uit voor een stevig staatsapparaat met militaire ondersteuning. Na de Duitse aanval op Nederland in 1940 en het bombardement op Rotterdam bekoelde de relatie snel. Hij weigerde toe te treden tot de Nederlandsche Kultuurkamer. Uit opportunisme vroeg hij zich af of Joodse onderduikers hun geld niet op zijn bankrekening konden deponeren, met de woorden: “In dezen tijd van Jodenvervolgingen moeten, dunkt mij, die 2000 NLG toch te vinden zijn?”. In de NSB werd hij evenwel spoedig teleurgesteld toen hij ontdekte dat NSB-leider Anton Mussert, bij wie hij te gast was, niet eens van het bestaan van Maurras afwist. Dit alles heeft hem uiteindelijk behoed voor al te zeer afglijden naar het zich verbranden in de collaboratie.
Ik ben het eens met uw wegwuivende mening:Wie bewandelt een pobleemloos pad in zijn leven?
Echter, met het zelfde recht mag je dat dan ook van Hitler denken. En sorry, dat gaat mij , op dit moment, nog een brug te ver. Ook een lezing over mein kampf zal ik nog niet bijwonen vrees ik.
Nee mijn beste, de NSB was de Nederlandse tegenhanger van de Italiaanse fascisten en niet van de NSDAP. Zewas oorspronkelijk bijvoorbeeld niet racistisch wat blijkt uit de ruime deelname vanuit Joodse kringen!