Maximaal jong

Ze hangen hier wat op de brug
en kletsen op het hoekje
zacht en voorzichtig sluip ik voorbij
mijn stappen ontgaan hen
ik hoor ze kletsen, hoor ze zwetsen
over mens en maatschappij
en over mooie meiden die ze willen
misschien wel die dochter van mij
mijn wenkbrauwen fronsen bij die gedachte
maar mijn mondhoeken beginnen te lachen
hoe ging dat toe ik jonger was
jonger dan vandaag?
Toen was dat honk, dat eigen huis
wij maakten elkaar heel wijs
het was het grootste paradijs
mijn vrienden en vriendinnen
het schiet mij helemaal te binnen
wat was ik blij dat oude oren
oude ogen daar niet kwamen
en wij de mooiste plannen maakten
alleen maar voor ons samen.
En nu…ja nu staan zij daar weer
als dakloze jeugd te brommen
hun huis is weg, hun eigen honk
voor gedachten en een enkele vonk
geef jongeren een eigen plek
waar zij veilig samen komen
een warme en een eigen stek
waar zij eindeloos kunnen dromen
zodat zij echt de toekomst hebben
die wij hen zo graag gunnen
een toekomst door henzelf bedacht
en biedt een plek voor de eeuwigheid
waar zelden iets verandert
dat is waar ik voor pleit