Als een dame lig ik tussen de polders
groen en water omringen mij met gratie
vogels en velddieren nestelen zich hier thuis
de mooiste luchten vermengen zich met mijn lichaam
u allen heb ik hier omarmd
al vele eeuwen laat ik hen die zoeken toe
en zie hoe graag zij hier bij mij zich nederzetten
deze plek van adem en de volle rust
tussen drukte van drie grote steden
de harmonie van stroming en verborgen plek
het hoogtepunt van wat de polder bieden kan
en nog weet men niet wie of wat ik ben
nog steeds twist u over mijn ware wezen
maar mijn diep geloof in mijzelf laat het toe
al word ik van uw kibbelige geklets ook weleens moe
u spreekt voortdurend over mijn identiteit
maar heeft nog nooit de moeite eens genomen
om te zien welke ware plek ik u hier bied
u zit slechts over uw eigen onvrede te dromen
en het ware Alphen ziet u niet!
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 