Kom over de brug, het lijkt zo eenvoudig
een stap, een trapper, een draai een drang
het lijkt zo simpel, zo zonder slagboom
levensgevaarlijk daalt hij snel neer
wij moeten praten
elkaar ontmoeten
en overleggen
we vinden elkaar
op het midden van de brug
blijven wij niet staan
oeverloos is niet de aanpak
maar welke oever pakken wij dan
ben ik daar thuis of wil ik jou hier
hier in de polder is alles doenlijk
wij polderen dagelijks tegen het brugdek op
en worden wij vrienden
dan verbleekt onze blijdschap
het brugdek klapt niet neer
maar houdt hardnekkig een open kop
Wat wij ook polderen
trek eerst eens lering
uit hoe het toegaat tussen twee oevers
en treur dan niet over de afstand
maar zing een lied
hoorbaar aan weerszijden
tussen afval en riet
het polderen is een dwaze droom
zo weten bewoners langs trage stroom.
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 