Eenzaam zwervend
over Thorbeckeplein
door stille straten
waar niemand wil zijn
zovaak heb ik gedacht
wat rijst op deze grond
waar ooit een prachtvolle kwekerij bestond
in vruchtbare aarde
die berustend wacht
onder klinkers en stenen
de vrucht lijkt verdwenen
en plots uit de nevel
kwam een kroon op het werk
huizen met gevels
historisch heel sterk
gebogen en ook van trapjes voorzien
een stadswijk bloeide op
voor de lengte van jaren
plots leek de lucht op te klaren
het hart van de stad kreeg een nieuwe impuls
de hartslag gewonnen
niet langer een lege huls
Kloppend en uitziend over straat en rivier
geborgenheid biedend voor bezoek met plezier
hier waar ik me nu thuis kan voelen
waar ik zien kan wat mensen met hun stad bedoelen
het karakter kwam boven
voorgoed ging het dorp weg
waser een stad om in te geloven!
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 