Slapeloos
De duistere, stille, holle nachten
brengen mij geen nieuwe gedachten
het is slechts de leegte die hier gloort
mijn rustig ademen verstoort
pas tegen het verse ochtendgloren
wordt het nieuwe denken trots geboren
hier op de Rijnoever in mijn Oudshoorn
vermengt het smachten zich met toorn.
Wat is cultuur nog tegenwoordig in dit land
wie kent nog huwelijk van gevoel en verstand
de gewonnen wedstrijd werd zorg nummer één
terwijl het ware kunstenaarschap verdween
de schepping als vrucht van noeste arbeid
lijkt volledig uit de tijd.
Wat is een waarde nog tegenwoordig in dit land
welke gedachte biedt ons nog een band
slechts een poel van meningen en scheldpartijen
die krijsend klinken zonder hout te snijen
en al die herrie noemt men vrijheid
gevangen in sjagrijn en gestorven blijheid.
Wat is bestuur nog tegenwoordig in dit land
zonder toekomstvisie, slechts stuivend zand
zonder een richting en zonder doel
geen idealen en geen gevoel
bestuurders laten zich steeds goed betalen
zonder oog voor hun eindeloos falen.
Wat is een Bloem nog tegenwoordig in dit land
een sierlijk voorwerp tussen hand en hand
de tand des tijds bijt haar verrot
in een schrale, vuile pot
misschien is zij nog het beste uit
als lokaas voor zoemend bijengeluid
Wat is Oudshoorn nog tegenwoordig aan de Rijnkant
al vond ik terug mijner ouders’ pand
de villa nuova waar ik mijn jeugd doorbracht
heeft niets verloren van zijn pracht
maar van mijn dorp is niets gebleven
ik herken hier niets uit mijn jonge leven.
O ja ik zie de Oude Rijn en zijn trage stroom
de rivier waar ik zo graag naar tuurde
die eindeloze berichten stuurde
onweerhoudbaar voortgaand, ervaren sloom,
hij was mijn troost voor loze nachten
met zijn golven die mij speling brachten
o mijn rivier, jij bewoog mijn gedachten
en biedt mij ook nu nog rust in loze nachten.
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 