Uitgerekend op de dag van verkiezingen bereikte mij het bericht dat de gemeente de Streekmuziekschool in de kou laat staan. De aloude smoes “je moet keuzen maken” is de basis ervan alleen die keuzen vallen altijd dezelfde (verkeerde) kant op. En zo is er minder o0ver voor het theater, ging biebliotheek Ridderveld dicht en werd de Sta-Art van geld beroofd.
Met een haarfijn gebrek aan gevoel voor wat werkelijk belangrijk is, laat het bestuur één van de allerbelangrijkste organisaties in de gemeente vallen. De Streekmuziekschool is elk jaar weer voor zo’n 1500 mensen, waaronder veel jongeren, een belangrijk pad op de weg naar zelfontdekking en -ontwikkeling. Voor volwassenen is dat belangrijk, voor jongeren onmisbaar. Het is juist de muziek, maar ook andere culturele kunstuitingen, die de geest in beweging krijgt. Een bewegelijke geest maakt het mogelijk dat een mens in zij of haar verdere leven een succesvolle weg in slaat. Dat geldt voor alles: loopbaan, persoonlijke relaties, sociale contacten, omgang met anderen.
Bestuurders vinden nu dat je cultuur gewoon kunt afschaffen. Mensen bekijken het allemaal zelf maar, dat is goed neoliberaal gedachtengoed. Cultuur zien zij als kostenpost, terwijl het doodeenvoudig een belangrijke investering is. En…als de jongeren en jeugd straks aan het nagen en protesteren slaat omdat hen het zicht op maatschappelijke aansluiting is ontnomen, dan stuur je de ME er op af. Hard aanpakken, roepen dan de crimefighters.
De protesten van studenten in Amsterdam en andere universiteiten zouden een waarschuwing moeten zijn. Ze maken duidelijk hoe erg jongeren zich in hokjes en vakjes gedouwd voelen. Zij krijgen niet de kans zichzelf te ontwikkelen maar worden geprogrammeerd voor een baan. Dat is de taak van het onderwijs, vooral als de culturele invulling daaraan wordt onttrokken. Mochten volwassenen en bestuurders zich nog eens zorgen gaan maken over de lui- en verwendheid, het gebrek aan zicht op mogelijkheden, het gehang van jongeren en hun vandalisme, dan mogen zij eerst eens terugblikken vanuit hun kasboek naar het spoor van vernieling dat zij zelf hebben achtergelaten.