Een paar jaar geleden heb ik samen met de hoofdredacteur van het tijdschrift Mama gesolliciteerd naar de functie van hoofdredacteur Opzij, als duobaan dus. Maar nee hoor, de directie van het blad besloot in haar eigenwijsheid dat die post alleen voor vrouwen openstond. Overigens: ook mijn geliefde collega van Mama is het niet geworden.
Vorig jaar mocht ik tijdens Internationale Vrouwendag de discussie leiden in Alphen aan den Rijn, samen met een andere man. Sommige vrouwen vonden dat maar raar. Wat moesten MANNEN nu met zo’n vrouwendag? Mij persoonlijk leek het logisch want als er iemand kennis behoort te nemen van wat vrouwen bezighoudt, dan is het toch wel de man. Maar ja, de meest verstokte feministen denken daar heeeeeel anders over.
Vanmorgen las ik een column over internationale vrouwendag en in gedachten zag ik iets moois. Eindeloze slingers vrouwen van allerlei afmeting, kleur en ogenstand hand in hand zingend over de Champs Elysee…vrouwen in het topje van de Eifeltoren zingend “On the top of the world”, hoewel er tegenwoordig veel hogere gebouwen zijn. Ja, die onderlinge verbondenheid van vrouwen over de hele wereld, dat is wat moois. Als je dat tegen de achtergrond ziet van een song als “It’s raining men”, dan wordt het nog mooier. Zou het niet prachtig zijn als al die solidaire vrouwen op één en dezelfde dag door “Mother Nature” werden begiftigd met een man die precies past, in alle op- en inzichten?
Je zou er bijna jaloers op worden, zoveel manlijke solidariteit zie je nergens tenzij die kerels eerst tot beroepspsychopaat zijn gemasseerd bij de Amerikaanse mariniers, een soort cowboy-jihadisten, zal ik maar zeggen.
Mannen zitten ook heel anders in elkaar dan vrouwen, dat kan je al aan de buitenkant zien al mag je daar van de meest verstokte feministen niets over zeggen. Alleenstaande mannen zorgen zelden voor kinderen en leven meestal in een omgeving waarvoor de aanduiding “zooitje” te vriendelijk is, teveel orde suggereert. Vrouwen hebben veel meer de neiging nog begaanbare wegen door hun woonkamer aan te leggen, ookal zijn daarop uitzonderingen. Vrouwen hebben meestal ook de zorg voor één of meer kinderen, iets dat misschien wel samenhangt met de eerder genoemde buitenkant en soms ook nog met de binnenkant, ookal mag je daar van de meest verstokte feministen niets over zeggen. Het zou best eens kunnen zijn dat vrouwen zich om die reden ook eerder dan mannen wenden tot de voedselbank. Niet omdat ze zielig zijn maar omdat ze zich verantwoordelijk voelen voor dat kleine dribbelende wezen. Ik hoop dat de meest verstokte feministen dit niet lezen.
Ja, het viel mij op dat in de column veel cijfers passeerden, als los zand achter elkaar. Dat maakt niet uit want cijfers zijn de basis van onze wijsheid tegenwoordig en ze passen ook bij de verstokt feministische opvatting dat mannen en vrouwen zo min mogelijk met elkaar te maken moeten hebben. Vrouwendag….mannen….daaaaaaag!
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 