Natuurlijk word ik oud….niemand hoeft mij dat te vertellen en er zijn zelfs mensen die hopen dat ik oud word. Zelf gok ik op een jaar of 97 maar echt in de hand heb ik het natuurlijk niet. Niemand heeft dat al lijkt de opmerking “je wordt oud, Kaj” vaak eerder bedoeld te zijn om mij minder oud te laten worden dan ik zelf voor ogen heb.
Dat ik oud word, blijkt wel uit mijn gevoeligheid voor zaken die me niet aanstaan in de omgeving. Daarbij hoort de eindeloze reeks autootjes die over voet- en fietspaden rijdt om de gemeente schoon te houden. Ik zie daar absoluut niet de voordelen van, tenzij ze bedoeld zijn om de FNV wijs te maken dat de arbeidsomstandigheden van straatvegers de laatste decennia echt veel zijn verbeterd. De gezichtsuitdrukking van deze mensen is er overigens niet op vooruitgegaan. Met een soort verveelde blik in een lege toekomst staren zij achter hun stuurtje voor zich uit in de hoop dat er gauw een kop koffie voorbijkomt.
Hoe anders was dat toen ik nog jonger was dan nu. Toen stonden de straatvegers zelfbedachte versies van klassieke muziekwerken te fluiten terwijl zij hun bezem vrolijk heen en weer lieten gaan over de kinderkopjes. Zij zagen ook het resultaat van hun bezigheden, een genoegen waarvan zij tegenwoordig geen getuige meer zijn omdat de knetterende en gierende machinerie op de wagen hen te doof en te angstig maakt om achterom te kijken.
Herrie…dat heeft het nieuwe tijdperk wel heel veel voortgebracht. Herrie bij het straatvegen, herrie bij het snoeien en herrie bij het aanleggen van wegen en dan laat ik nog in het midden of zo’n weg echt nodig is. Ik bedoel zo’n rotonde op de kruising van Kennedylaan en Lupinesingel, daar zat echt niemand op te wachten hoor maar goed…de omwonenden hebben er wel 4,5 maand plezier van. Dat is ook wat waard en…de gemeente kan laten zien dat ze haar geld goed heeft besteed. Met die goede bestedingen gaat het maar door hè. Of je de weg nu kent in de gemeente of niet, het maakt niets uit. Je komt toch niet waar je wezen wilt want op de meest onverwachte momenten zijn straten en wegen afgesloten. Juist die sluipweggetjes die je in de loop van de jaren zo goed hebt leren kennen, zijn onbegaanbaar geworden.
Kijk…al dat ongemak brengt wel iets met zich mee…ik word oud door het dagelijkse gevecht dat ik moet leveren met mijn ontembare leefomgeving. Vechten, daar word je sterk van…
Stadsdichter Alphen aan den Rijn 